ODP ، GWP ، طبقه بندی ایمنی مبردهای رایج

شاخص های اصلی تأثیر مبردها در محیط جهانی پتانسیل تخریب ازن (ODP) و پتانسیل گرمایش کره زمین (GWP) است.علاوه بر تأثیر بر محیط ، مبرد همچنین باید از ایمنی قابل قبولی برای محافظت از جان و مال مردم برخوردار باشد.

ODP (پتانسیل کاهش ازن ، پتانسیل تخریب ازن)

ODP نسبت توانایی کلروفلوئورکربنهای موجود در جو برای از بین بردن لایه ازن به توانایی R11 برای از بین بردن لایه ازن و ODP = R11 = 1.0 را نشان می دهد.هرچه مقدار ODP کوچکتر باشد ، خصوصیات محیطی مبرد بهتر است.با توجه به سطح فعلی ، مبردهایی با مقدار ODP کمتر یا معادل 05/0 قابل قبول در نظر گرفته می شوند.

GWP (پتانسیل گرم شدن کره زمین ، پتانسیل گرم شدن کره زمین)

GWP شاخص تأثیر آب و هوا ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای است ، به این معنی که در یک دوره زمانی خاص (20 سال ، 100 سال ، 500 سال) ، اثر گلخانه ای یک گاز گلخانه ای خاص با کیفیت CO2 مطابقت دارد همان اثر ، و GWP CO2 = 1.0.GWP معمولاً براساس 100 سال محاسبه می شود و به صورت GWP100 ثبت می شود.پروتکل مونترال و پروتکل کیوتو از GWP100 استفاده می کنند.

طبقه بندی ایمنی مبرد

مبرد باید ایمنی قابل قبولی داشته باشد.ایمنی عمدتا شامل سمیت و اشتعال پذیری است.استاندارد ملی "روش شماره گذاری مبرد و طبقه بندی ایمنی" GB / T 7778-2017 سمیت مبردها را به کلاس A (سمیت مزمن کم) طبقه بندی می کند.) ، کلاس B (سمیت مزمن زیاد) ، اشتعال پذیری به کلاس 1 (عدم انتشار شعله) ، کلاس 2L (قابل اشتعال ضعیف) ، کلاس 2 (قابل اشتعال) و کلاس 3 (قابل اشتعال و انفجار) تقسیم می شود.طبق GB / T 7778-2017 ، ایمنی مبرد به 8 دسته تقسیم می شود: A1 ، A2L ، A2 ، A3 ، B1 ، B2L ، B2 و B3.در میان آنها ، A1 ایمن ترین و B3 خطرناک ترین است.